Het ondernemerschap staat onder druk, zo staat in de benchmark van Marshoek over de supermarkten 2024. Het heeft alles te maken met de uitdagingen waar ondernemers voor staan en dat sluit naadloos aan bij deze editie van Levensmiddelenkrant.
We hebben het namelijk over de primaire behoeften van de supermarkt. Daarmee bedoelen we: wat is er nodig voor het bestaansrecht van een supermarkt? Van vastgoed en elektra tot personeel en de materialen voor de indeling. Het zijn een hoop zaken waar je als ondernemer aan moet denken. Gezien de stijgende prijzen en het concurrentieveld wordt het in de kleine kernen van Nederland steeds lastiger om een supermarkt overeind te houden. Op steeds meer plekken verdwijnt de supermarkt uit het dorp, waardoor inwoners voor hun boodschappen een stuk verder moeten rijden. Dat deden ze waarschijnlijk al, want anders had de buurtsuper wel voldoende inkomsten gehad. Dit zijn zorgen waar meerdere ondernemers mee lopen. Mijn collega Rosanne sprak met Martijn Kaspers, mede-eigenaar van Coop in Odoorn. Een klein dorp, maar wel met een supermarkt die er alles aan doet om te blijven bestaan. “Wij denken niet: we zijn de enige supermarkt in Odoorn, dus ze komen toch wel”, zegt Kaspers. En dat is precies de instelling die je inderdaad niet moet hebben. Achteroverleunen en wachten tot de inwoners met hun karretje door de winkel komen, dat werkt niet. Ondernemerschap heb je nodig in zo’n dorp. Niet lullen, maar poetsen. Zoek het onderscheidend vermogen op van je winkel en verleid de inwoners van het dorp daarmee. Laat ze zien dat bij jou winkelen veel leuker (en voordeliger) is dan de auto pakken naar een stad verderop. En ik kan natuurlijk makkelijk zeggen dat je niet moet lullen, maar poetsen, maar ik zie ook hoe moeilijk ondernemers het hebben in die kleine kernen. Ik vind het ook dapper dat ze alles eruit halen wat erin zit en niet zomaar opgeven. Je blijft ten slotte een belangrijke functie hebben in het dorp.
Dit artikel verscheen eerder in Levensmiddelenkrant. Abonneren? Klik hier.
