DEN HAAG – Volgens de Autoriteit Consument & Markt (ACM) is de grootste belemmering voor verdere verduurzaming van de landbouw de hogere prijs van duurzame producten. Volgens onderzoek van ACM is de reden dat veel consumenten dit niet willen betalen dat er goedkopere alternatieven zijn.
Nederland is voor het grootste deel afhankelijk van export, wat ook meespeelt voor een verdere omschakeling. Voor de omschakeling naar duurzaam zou niet alleen in Nederland de betalingsbereidheid moeten toenemen, maar ook in het buitenland.
Onderzoek
Op het verzoek van de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) heeft de ACM onderzoek gedaan naar de prijsvorming in de voedselketen voor reguliere en duurzame producten en obstakels voor verduurzaming. Het onderzoek is deels gegaan in samenwerking met Wageningen Economic Research. In de Agro-Nutri Monitor 2021 wordt bevestigd dat hogere kosten van biologisch productie voor de meeste producten worden vergoed door de meerprijs die producten ontvangen.
Hogere prijs
Martijn Snoep, voorzitter van de ACM: “In de monitor is gekeken naar de kosten die boeren moeten maken om over te schakelen naar het produceren van biologische producten. De meerkosten die zij daarbij maken verdienen zij nu nog terug doordat een groep consumenten bereid is om een hogere prijs te betalen voor deze producten. Maar als het aanbod van biologisch geproduceerde producten toeneemt, moeten meer consumenten bereid zijn een hogere prijs te betalen. En dat is op dit moment de grootste belemmering.”
Duurzaamheidskeurmerken
In een brief aan de minister van LNV worden door de ACM de mogelijke oplossingen om verduurzaming te realiseren: Om de binnenlandse vraag te stimuleren worden subsidies voor boeren die duurzaam produceren geopperd en een btw-verlaging om duurzaam geproduceerde producten goedkoper te maken. Verder kan door meer samenwerking tussen duurzaamheidskeurmerken op Europees niveau de betalingsbereidheid van consumenten in het buitenland toenemen.
Vraagstimulerende maatregelen
De ACM stelt echter dat het onaannemelijk is dat vraagstimulerende maatregelen voldoende zijn. Vermoedelijk zijn er ook productiebeperkende maatregelen nodig. “Voorbeelden daarvan zijn afspraken tussen boeren en binnen productieketens om aan hogere duurzaamheidsnormen te voldoen, verhoging van wettelijke minimumduurzaamheidseisen binnen de Europese Unie of in Nederland, vrijwillige uitkoop van boeren die regulier produceren en niet kunnen omschakelen of, in het uiterste geval, onteigening van boeren”, stelt de ACM. Het zal in de praktijk echter waarschijnlijk een combinatie zijn van maatregelen. Hoewel deze maatregelen ingrijpende gevolgen hebben voor de sector is het volgens de ACM enkel mogelijk om tot oplossingen te komen wanneer de overheid en de markt samen naar oplossingen zoeken.
Bron: Levensmiddelenkrant
