Ik verspil, jij verspilt, hij verspilt, wij verspillen, jullie verspillen en zij verspillen. Volgens mij is verspilling het woord van het jaar 2018 in onze branche.
Tal van initiatieven zijn er ontplooid om verspilling tegen te gaan; van campagnes, het weghalen van THT op versproducten en het via social media verkopen van tomaten en appel(sap) tot een heuse verspillingsfabriek in Veghel. Maar levert het ook allemaal een bijdrage aan de terugdringing van verspilling of is het slechts verspilde moeite? Natuurlijk, de vraag of we met z’n allen – door de hele keten – niet veel te veel weggooien hoeft niemand te stellen. Absurd gewoon. En dat dit niet strookt met duurzaamheid en verantwoordelijkheid is duidelijk. En zelfs als die twee termen u niks zeggen, dan pak de rekenmachine er maar bij en schrik van de gederfde inkomsten en extra kosten.
Vers
De primaire sector zal vraag en aanbod beter af moeten gaan stemmen. Bij overproductie een plan B hebben, of C of D. Voor de retailers heb ik een andere tip. Ga nu onderhand eens snijden in je versassortiment. Hartstikke mooi die 11 soorten tomaten, maar wie zit erop te wachten? Gerichter (en dus ook minder) assortiment = minder breuk en bederf = hogere omloopsnelheid van het assortiment dat je erin houdt. Als dit te moeilijk is, dan kijk even bij Lidl en vraag je af waarom zij al jaar en dag de beste in agf zijn. Dat heeft enkel en alleen te maken met een smaller assortiment en een hogere omloopsnelheid. En mocht je toch versproducten hebben die over de datum dreigen te gaan, dan los je dat ter plekke: op de winkelvloer, op. Ga maar bakken, braden, soep maken en verzin het maar. Ja, ik weet dat de NVWA niet alles toestaat, dat regel je maar in CBL-verband. Het ministerie van LNV zal toch ook van die verspillingsberg af willen. Ten derde raad ik u aan om een mannetje extra op de supplychain te zetten, gegarandeerd dat dit loont.
Mocht er toch nog wat te verspillen zijn, dan gaan we dat centraal in De Verspillingsfabriek verwerken. Dus niet allerlei verschillende ideeën en initiatieven, maar centraal op één plek, dan verspillen we de minste energie. Dus dames van Kromkommer, sluit je aan bij Bob Hutten c.s.! En de producten worden verkocht door alle Nederlandse retailers tegen kostprijs. Ja, dat zijn de retailers niet gewend, maar het is mijns inziens de enige manier om de laatste schakel in de keten - de consument - mee te krijgen. Er is namelijk niemand onbetrouwbaarder dan die consument. Maar met verantwoorde producten gekoppeld aan een hele lage prijs, zal ook de laatste schakel overstag gaan!
Rob van Herpen
Is eigenaar van CaminoR Advies B.V.
Bron: Levensmiddelenkrant
